சுஜி பேப்பரும் கையுமாக சமையறைக்குள் நுழைந்தாள். அங்கு அவள் அத்தை,'சுஜி! உனக்கு பரீட்சை முடியும்வரை இந்த பக்கம் வரக்கூடாதுன்னு சொல்லிருகேன்லே!' என்று செல்லமாக மருமகளை விரட்டினாள். 'இல்லத்த..எனக்கு பரீட்சை டைம்டேபிள் வந்துவிட்டது. அதைச் சொல்லத்தான் வந்தேன்.' என்றாள் சிரித்துக்கொண்டே.
சுஜி, இரண்டு குழந்தைகளுக்குத்தாய். திருமணம் சொந்த அத்தை மகனோடு. பள்ளிப்படிப்பு முடித்த நிலையில் மருத்துவப்படிப்பில் ஆர்வமிருந்தவளை சொந்தம் விட்டுப்போகாமலிருக்க சம்சாரசாகரத்தில் விட்டுவிட்டார்கள். அத்தை மகனோ ஊரில் பெரிய புள்ளியின் பேரன். படிப்பில் அக்கறை இல்லாமல் பள்ளிப்படிப்பைகூட தாண்டவில்லை. ஆனால் குழந்தை மனசு.
அவர்களது சந்தோஷ வாழ்கையின் சின்னமாக இரண்டு குழந்தைகள் பிறந்து சில வருடங்கள் கழிந்ததும்...மெதுவாக தன் ஆசையை மாமா,அத்தை,கணவன் மூவரிடமும்,'எனக்கு மேலே படிக்க ஆசை...படிக்கலாமா?'என்று கேட்டாள். மூவரிடமிருந்தும் மொத்தமாக தொப்பென்று வந்து விழுந்தது பதில்! 'தாராளமாக படி!'
தபால்மூலம் யூனிவர்சிட்டியில் சேர்ந்தது. பீ.ஏ. முடித்தாள். முடித்தது பெரிதல்ல. அதற்கு அவளுக்கு கிடைத்த குடும்பத்தார்...குறிப்பாக கொண்டவனின் ஒத்துழைப்பு கவனிக்கவெண்டிய ஒன்று. படிப்பது வீட்டிலிருந்தே படித்துக் கொள்ளலாம்....பரீட்சை எழுதுவது? அது வெளியூரில்தான் இருக்கும்.
பள்ளிசெல்லும் குழந்தையை தந்தை பார்த்துக்கொள்ள...கைகுழந்தையோடு வெளியூருக்கு அவள் அத்தை துணைவருவாள். பார்க்கப் பரவசமாக இருக்கும். இவர்கள் எப்போதும் இப்படியே இருக்கவேண்டும் என்று வாழ்த்தத்தோன்றும். இவ்வாறே எம்.பீ.ஏ. மற்றும் பிசினஸ் கோர்ஸ் என்று ஆசை தீர படித்து முடித்தாள்.
கல்விப் பாதையில் கணவன் ஆரம்பத்தில் நின்ற இடத்திலேயே நிற்க...சுஜி அவனைத்தாண்டி வெகுதூரம் சென்றுவிட்டாள். அவனுக்கு அதுபற்றி எந்த பொறாமையும் இல்லை..காரணம் படிக்க வைத்தவனே அவன்தானே! அவளும் எந்த கர்வமுமின்றி வளையவந்தாள்.
படித்தபடிப்பை வீணாக்காமல்,' நான் ஏதாவது வேலைக்குப் போகட்டுமா?' என்று கேட்டாள்.பணவசதிக்கு குறையில்லாததால் அவள் ஆசைக்கு மதிப்பளித்து அதற்கும் மனதார அனுமதியளித்தான். அருகிலுள்ள கல்லூரில் விரிவுரையாளராக சேர்ந்து பணியாற்றினாள்.
இதற்கிடையில் அவன் தனியாக ஒரு தொழில் தொடங்கி அதில் சுஜியையும் ஒரு பார்ட்னராக்கி அவள் பார்த்துவந்த வேலையை விடச்சொல்லி தனக்கு ஒரு காரியதரிசி போல் வைத்துக்கொண்டான்.
தொழில் சம்பந்தமான கடிதப்போக்குவரத்து, வாடிக்கையாள்கள் தொடர்பு, பணவரவு செலவு முதலியவற்றை பார்த்துக்கொண்டாள். வீட்டிலேயே கணினி, fax, ISD,INTERNET போன்ற சகல வசதிகளும் வந்தன.
தான் படிக்காவிட்டாலும் தன்னவளை படிக்கவைத்து தொழிலிலும் சமூகத்திலும் அவளை முன்நிறுத்திப்பார்க்கும் மனம் எத்தனை ஆண்களுக்கு வரும்!!!
கதையின் க்ளைமாக்ஸ்!!
வீட்டுக்கு வந்த உறவினர்கள் ஹாலில் அமர்ந்திருக்க fax மெஷினிலிருந்து fax ஒன்று வந்தது.
ஸ்டைலாக அதை உருவியெடுத்து, விருந்தினர்களுக்கு காபி,டிபன் எடுத்துவர உள்ளே சென்ற இல்லாளை கூவி அழைத்தான். எப்படி? இப்படித்தான்.
"சுஜீ..........!இங்கிலீஷில் லெட்டர் ஒன்று வந்திருக்கிறது. என்னான்னு படிச்சு சொல்லு!!!"
விருந்தினர்கள் சுற்றி அமர்ந்திருக்க தன் படிப்பறிவின்மையை எந்தத் தயக்கமுமிலாமல் எவ்வளவு கம்பீரமாக வெளிப்படுத்திவிட்டான். இவனல்லவோ உண்மையான ஆண்மகன்!!!
எத்தனை ஆண்களுக்கு இந்தத் தைரியம் வரும்.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ஆலோலம்...ஆலோலம்...சோ...சோ...சோ....சின்னஞ்சிறு குருவிகளா சிங்காரப் பறவைகளா வண்ணமிகும் தினைக்கதிரை நாடாதீர்..! - சமையல்குறிப்பு
ஏன்...? ஏன்னா...எனக்கு கொழுக்கட்டை செய்ய தினை வேணுமே!!! தினை என்றால் சோளம், கம்பு, கேழ்வரகு போல் விளையும் ஒரு வகை தானியம். விருத்தனாக...
-
வருந்தாதே மனமே - நீயே வருந்தாதே மனமே ஒரு போதும் அவனன்றி ஓர் அணுவும் அசையாதே.. வருந்தாதே மனமே இரவும் பகலும் மாறித் தோன்றும் முறையை எண்ணிப் பா...
-
என்ன தூக்குத்தூக்கி ஞாபகம் வந்துவிட்டதா? “கொண்டு வந்தால் தந்தை கொண்டு வந்தாலும் வராவிட்டாலும் தாய் சீர் கொண்டு வந்தால் சகோதரி கொலையும் செய்...
இப்படியும் சிலர் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள்.
ReplyDeleteஅப்படி பட்டவர்களுக்கு என் வணக்கங்களும், வாழ்த்துக்களும்.
ஆமாம்!புதுகைத்தென்றல்!
ReplyDeleteசிறிய, அதே நேரம் நல்ல கதை
ReplyDeleteபுதுகைத் தென்றலைத் தவிர பிறர் கண்களில் படாத இக்கதை ஒன்றரை வருடங்களுக்குப் பின் உங்கள் பார்வையில் பட்டது பற்றி மிக மகிழ்ச்சி!!!
ReplyDeleteFantastic! One correction though: Suji did not get medical admission by a narrow margin of 0.5% and it was her own decision to get married and choice of the groom also was her own. She had the support of only her father who had immense faith on his would-be-SIL. The latter did not fail his expectations. This has been a model family as Suji's father openly declared in an AIR interview!
ReplyDelete