திண்ணையில் ஒதுங்காதது...பழைய பொலிவு...இப்போது ஒதுங்கியது!!

போன பதிவில் புது பொலிவுடன் மிளிரும் திண்ணையைக் காட்டியிருந்தேன். அதன் பழைய தோற்றம் காட்ட வேண்டாமா?
அண்ணன்மாரும் ஒரு அக்காவும் அந்த நாளில்....இப்போது சிறுவர்கள் கணினியைச் சுத்தி
அமர்ந்து கண்ணை இமை கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டிருப்பது போல்...அந்நாளைய
கணினியான தட்டச்சு எந்திரத்தைச் சுத்தி அமர்ந்து கொண்டு சமத்தாக என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் பார்வையிட்டுக்கொண்டிருக்கிறார்கள். இது சுமார் 1945-1950-களில் எடுத்திருக்கலாம்.
அவர்களின் உடையலங்காரமும் தலையலங்காரமும் அதையே பறைசாற்றுகின்றன. 90 வருடங்கள் பழமையானது எங்கள் வீடு. இப்போது வளைவாக கம்பிகள் பொருத்தப்பட்டுள்ள அதே திண்ணையும் தூண்களும் ஒரு 'ஆண்டிக் லுக்கோடு' காட்சி கொடுக்கின்றன.

அதே திண்ணை....1970-ல் முதல் முறையாக கீழே செங்கல் தரையாக தூண்களெல்லாம் புது
வண்ணம் பூசிக்கொண்டு லேசாக ஜொலிக்கிறது. 'மணவடையை அந்த்ப் பெரிய சோபா
மறைத்துக் கொண்டிருக்கிறது. 'சிந்துபூந்துறை அஜித்தும் பெருமாள்புரம் ஐஸ்வர்யாராயும்'...அதுகள் தங்களை அப்படித்தான் சொல்லிக் கொள்கிறதுகள்!!!!என்ன அழகாக
'உப்புக்கருவாடு ஊறவெச்ச சோறு...' பாடலுக்கு ஆடுகிறார்கள்!!!!


இன்று மோர்பனைட் டைல்ஸ் பதித்து தூண்களுக்கிதையில் குழாயைவளைத்து பொருத்தி
தூண்கள் புது பெயிண்ட் அடிக்கப்பட்டு 90 வயது பேர்..பேர்..பேரிளம் பெண் ஒருத்தி
பியூட்டி பார்லருக்குப் போய் தன்னை அழகு படுத்திக்கொண்டாற்போல் மிளிர்கிறது.
முதல் வளையம் இருக்குமிடத்தில்தான் அன்று என் உடன்பிறந்தோரெல்லாம் அக்கால கம்ப்யூட்டரை ஆராய்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.

காலங்கள் மாறினும் இல்லத்தின் கோலங்கள் மாறினும் அது இன்னும் பழைய தலைமுறைகளை அனுப்பிக்கொண்டு அடுத்த தலைமுறைகளை வாங்கிக்கொண்டு அதே கம்பீரத்தோடு நிமிர்ந்து நிற்கிறது!!!