ஆசை நிறைவேறியது.

ரொம்ப நாளாக எனக்கொரு ஆ.....சை!
காஃபி ஷாப்புகளில் அதாவது காஃபி கஃபேகளில் ரிலாக்ஸ்டாக அமர்ந்து கொண்டு அரட்டையடித்துக் கொண்டு நேரத்தைப் போக்கிக் கொண்டிருப்பவர்களை காரில் போகும் போதும் வரும்போதும் பார்த்திருக்கிறேன். அப்படி என்னதான் பேசுவார்களோ?

எனக்கும் அது போல் காஃபி கஃபே போய் அமர்ந்து விதவிதமான காஃபிகளை ருசி பார்க்க வேண்டும் என்று ஆசை. நான் மட்டும் போனால் எப்படி? ரங்கமணிக்கோ ஆர்வமில்லை.
என்ன செய்வது? ஆசை தள்ளிக்கொண்டே போயிற்று. நானும் என் தங்கையும் ஒரு நாள் போவோம் என்று பேசிக் கொண்டோம்.

சரி..'உறு மீன் வரும் வரை' காத்திருந்தேன். சரியான நேரம் வாய்த்தது. டக் என்று கொத்திக்கொண்டேன்.

நாங்கள் சகோதரிகள் நான்கு பேர். ஒவ்வொருவர் பிறந்த நாளுக்கும் மற்ற மூவரும் சேர்ந்து
பரிசளிப்பது வழக்கம்.(from three of us- என்று சொல்லி) ரெண்டாவது அக்கா காலமான பின்னும் மானசீகமாக அவளையும் சேர்த்துக் கொள்ள அவள் மகனை சேர்த்துக் கொண்டோம். பெரியக்கா-அத்தானுக்கு சதாபிஷேகம் வந்தது. அதாவது உறுமீன் வந்தது. நான்,தங்கை,சின்னக்கா பையன் மூவரும் என்ன பரிசு கொடுக்கலாம் என்று யோசித்தோம்.

வாடியிருந்த கொக்கான நான் வந்த உறுமீனை பாய்ந்து கொத்தினேன். ஆம்! என்ன பரிசு என்ற டிஸ்கஷனை காஃபிஷாப்பில் வைத்துக்கொள்வோம் என்றேன் மகிழ்ச்சியோடு. தங்கையும் சரியாகக் கொத்தினாய் என்பதுபோல என்னைப் பார்த்தாள்.

சேரி...என்று இந்திராநகர் கஃபிடே காஃபேயில் நான்,தங்கை, அக்கா மகன் அவன் மனைவி நால்வரும் கூடினோம், டிஸ்கஷினோம், ரெண்டு வகை காஃபி ருசித்தோம், கொறிக்ஸ் சாப்பிட்டோம், பரிசையும் முடிவு செய்தோம். திருப்தியாகக் கலைந்தோம்.


தங்கை எடுத்த படம்