அப்பள பூனைக் கதை

அரைநாளை மொக்கையா கழித்த அபி அப்பா...'யானைக்கதை சொன்ன நானானியம்மா பூனைக்கதை சொல்வார்களா? என்று கேட்டுவிட்டார். அவரைச் சும்மா விடலாமா...?அவர் மீதி அரைநாளையும் மொக்கையாய் கழிக்க ஒரு பூனைக்கதை சொல்லப் போறேன்!!
யாருக்கெல்லாம் பூனைக் கதை வேணுமோ ஓடி வாருங்கள்!!

ஒரு ஊருலே ஒரு பூனை இருந்துச்சாம்....! இப்படி ஆரம்பிக்கப் போறேன்னு நினைச்சீங்களா?
பொம்பி ஆயிடுவீங்க. நம்ம ரூட்டே தனி.

என் குழந்தைகள் ரெண்டு மூன்று வயதில் சமத்தாக சாப்பிட அவர்களுக்கு 'எல்லோரும் நிலா
தோசைதானே சுட்டுத்தருவார்கள்...நான் உங்களுக்கு யானை தோசை, பூனை தோசை சுட்டுத்தருகிறேன்' என்று தோசை மாவை காய்ந்த கல்லில் யானை வடிவிலும் பூனை வடிவிலும்
ஊற்றித்தருவேன். இருவரும் உற்சாகமாகி, 'எனக்கு யானை தோசை...எனக்கு பூனை தோசை..அவளுக்கு யானை தோசையா அப்ப எனக்கும் யானை தோசை....அவனுக்கு பூனைதோசையா அப்ப எனக்கும் பூனை தோசை!' என்று போட்டி போட்டுக்கொண்டு சாப்பிடுவார்கள். சாதரணமாக ரெண்டு தோசை சாப்பிடுபவர்களின் வயிற்றில் யானை, பூனை என்று நாலு தோசைகள் இறங்கும்.


என் பெரியக்கா அண்ணாயூனிவர்சிட்டி க்வார்டர்ஸில் குடியிருந்தார்கள். அத்தானுக்கு காலேஜில்
வேலை. க்வார்டர்ஸ் அந்தக்கால கலைக்டர் பங்களா மாதிரியிருக்கும். சகல வகையான ஜீவராசிகளும் அங்கு நடமாடும். அக்காவுக்கு ரொம்ப தைரியம்தான்.

அங்கு அவள் அனுமதியில்லாமலே நாலைந்து பூனைகளும் அவளுக்கு துணையாயிருந்தன.
பெருச்சாளி, எலி, பல்லி இவற்றை வேட்டையாடி உண்டு, தானுண்டு தன் வேட்டையுண்டு
என்று சமத்தாயிருந்தன.

ஆனால் ஒரு ஓசைக்கு மட்டும் எங்கிருந்தாலும் ஓடோடி வந்து விடும். என்ன ஓசை?
அப்பளம் நொறுங்கும் ஓசை நாங்கள் சாப்பிட உக்காந்து சாதம் குழம்பு விட்டு பிசைந்து
அப்பளத்தை ஒடித்தவுடன் ஓடிவந்து நம் மடியைப் பிறாண்டும், 'அப்பளம் தா! அப்பளம் தா!'
என்று அப்பளத்தை ஒடித்து போட்டவுடன் அமைதியாக மொசுக்கிவிட்டு மறுபடி வந்து பிறாண்டும்.

அக்காவின் மகன், அவன் கிண்டியில் வாசம் செய்வதால் எல்லோருக்கும் அவன், கிண்டித் தம்பி,
கிண்டியண்ணா!' அவன் அப்பூனைகளுக்கு நான்வெஜ் சாப்பாடு போடுவதே வித்தியாசமாயிருக்கும். பழங்கால வீடு என்பதால் பெரிய பெரிய மரப் பல்லிகள் சுவற்றில்
இருக்கும். நாங்கள் எல்லாம் பயந்து பயந்து நடமாடுவோம்.

சுவற்றில் ஓடும் பல்லிகளை தன் கைக்குட்டையில் சுருட்டிப் பிடித்து பூனைகள் பார்க்கும்படி
வெளியே விடுவான். பூனைகள் ஓஓஓஓடிப் போய் பல்லியைப் பிடித்து லபக் லபக் என்று
விழுங்கிவிடும். அவனுக்குப் பிடித்தமான விளையாட்டு. என் குழந்தைகளும்,'கிண்டியண்ணா!
பல்லி பிடிச்சு பூனைக்குப் போடு!' என்று அவன் பின்னாலேயே ஓடுவார்கள்.


ஒரு முறை எங்கள் வீட்டுக்கு அவன் வந்த போது ஒரு பெரிய பல்லி சுவற்றில் ஓடியது.
ஸ்டூல் போட்டு ஏறி கைகுட்டையில் அதை கவ்விப்பிடித்து(உவ்வே....).....வீட்டுக்கு எப்படி எடுத்துப் போவான் என்று யோசித்தபோது....சாவகாசமாக கைகுட்டையை சுருட்டி தன் பாண்ட்
பாக்கெட்டில் போட்டுக் கொண்டான்.
அந்த பல்லி வேட்டையைக் காண பிள்ளைகளும் கிண்டி சென்றார்கள். அங்கு போர்டிகோவில்,
பெரிய சிமெண்ட் தரையில் பல்லியை ஓட விட்டான். தாவி வந்த பூனைகள் பல்லியை சிறிது
நேரம் ஓடவிட்டு (பிள்ளைகளுக்கு விளையாட்டுக்காட்டியதோ என்னமோ!) பிறகு கவ்விக்கொண்டோடியது.